- ҳарира
- I[حريره]хӯр1. ордҳола (атола), таоми рақиқе, ки аз орду ширу равған пазанд2. як намуди полуда, навъи таоме, ки ба он кӯбидаи бодом, шакар, нашоиста ҳамроҳ мекунанд; ҳарираи бодомII[حريره]навъе аз ҷомаи абрешимин
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.